Menu
Ontdek het doel van je leven en maak jezelf gelukkig.
Schenk jezelf een enthousiast en vreugdevol verblijf op aarde.


+32 (0)497 87 44 24 — ineke@enthousiasme.info

← Terug naar overzicht

Mijn kind wil niet slapen!

Dit is vaak aangeleerd gedrag dat je weer kan afleren

Je bent doodop, je kan niet meer. Elke nacht opnieuw word je uit je slaap gerukt door het geschreeuw van je peuter. Als een slaapwandelaar ga je kijken wat er scheelt, en je zucht héél diep want je weet dat er weer kostbare uren van je zo dierbare nachtrust zullen opgeofferd worden aan een probleem waarvan je niet weet of het ooit zal opgelost geraken.

Maar is er echt een probleem? Of is je kind eraan gewend geraakt dat je elke nacht voor hem opstaat? Zalig toch, je mama voor jou alleen hebben midden in de nacht, wanneer alle andere kinderen slapen, wanneer zelfs papa niet te horen of te zien is, en mama niet druk bezig is met de afwas of het eten maken. Dit is allemachtig. Je hebt moeder voor jou alleen! Het enige wat je hoeft te doen is je keel open zetten en hup, ze is er. Ze neemt je in haar beschermende armen, wiegt je heen en weer, sust je met haar zachte stem, neuriet misschien zelfs een deuntje voor jou. Heerlijk toch!

Is dit geval, dan heb jij je kind gewend gemaakt aan dit gedrag. Als je kind niet ziek is, dan is dit gewoon aangeleerd gedrag! Hij zal er uit zichzelf niet mee ophouden. Het goede nieuws is echter dat je je kind ook kan leren weer normaal te slapen.

Bekijjk de VIDEOREEKS OVER OPVOEDEN vol met praktische en meteen toepasbare adviezen voor je dagdagelijkse situaties.

Hoe doe je dit?

Eerst moet jij,  ja jij, als ouder een ferme beslissing nemen. Je moet beslissen dat jij je nachten voor jezelf wil. Je moet duidelijk zijn hierin: wil jij 's nachts opstaan en je dagen als een zombie doorbrengen, of wil jij van een diepe herstellende nachtrust genieten?

Eerst dien jij die beslissing te nemen. Als je niet ferm genoeg bent in je besluit, zal je kind dit voelen en daarop inspelen. Als je je ook maar een ietsiepietsie schuldig voelt zal zoon- of dochtertje lief dit schuldgevoel uitvergroten zodat je toch maar weer in je oude gedrag vervalt.

Wat moet je eigenlijk beslissen? Dat de nacht er is om te slapen, en niet om je kind te knuffelen of er in je armen mee in de gang heen en weer te lopen. Je kind moet zijn aandacht, knuffels en bescherming krijgen overdag, niet 's nachts (tenzij het echt onderhevig is aan angsten, dan moet je hem geruststellen en eventueel Bachbloesems geven). Na het uur van slapengaan is de avond voor jou, of voor jou en je partner, jou en een vriend(in), in alle geval niet voor je kind. Wees daar duidelijk in. Vooraleer je duidelijk kan zijn naar je kind toe moet je eerst duidelijk zijn naar jezelf toe!

Eenmaal je beslist hebt dat de avonden en de nachten voor jezelf zijn en niét voor je kleine spruit, moet je dit overbrengen aan je kind. Je hoeft geen ellenlange speech af te steken. Hoe meer uitleg je geeft, hoe meer je je verzwakt! Je vertelt hem één keer dat hij vanaf nu niet meer uit bed mag na bedtijd, dat de avonden en nachten niet dienen voor knuffels en verhaaltjes, maar dat hij moet slapen 's nachts, en jij ook. Je zegt dit één keer. Je kind is heus niet stom dat hij elke dag opnieuw hetzelfde moet horen.

Je neemt een vast uur aan om hem in bed te stoppen en je wijkt daar niet meer vanaf (behalve uitzonderingen als feesten en dergelijke). Zorg ervoor dat je een vast bedritueel hebt voor het slapengaan, zoals eerst pyjama aan, dan tanden poetsen, wat water drinken, plassen, dan verhaaltje lezen, wat bijbabbelen, een liedje zingen en dan genoeg. Dit alles hoeft niet langer dan een half uur te duren. Geef hem daarna een paar extra knuffels voor de nacht en zeg hem dat alles veilig is en dat je in de huis bent maar dat hij niet uit bed mag komen. Blijf niet langer in de kamer rondhangen dan nodig is. Aarzel nu niet en stap de kamer uit, vast van plan vanaf nu de avonden aan jezelf te schenken!

Is je kind angstig, geef hem dan een grote ronde edelsteen die hij onder z'n hoofdkussen kan leggen om hem te beschermen. Misschien heeft je kind wel een knuffeldiertje of een ander speciaal voorwerp dat hij beschermende eigenschappen toeschrijft. Laat eventueel een klein lichtje branden. Heeft je kind vaak nachtmerries en is het uiterst bang, geef hem dan Bachbloesems. Bachbloesems werken heel snel bij allerlei vormen van angst. Bekijk hier het gratis Webinar over Bachbloesems.

Je kind moet dus leren dat de avonden voor mama en papa zijn en dat hij niet meer voortdurend uit zijn bedje mag. Hij moet leren dat het grote bed van zijn ouders voor hèn is, en niet voor hem. Sta niet toe dat je kind er een gewoonte van maakt in je bed te slapen. Ik krijg soms radeloze ouders op spreekuur die me vertellen dat de mama elke nacht op de grond naast het bed van haar peuter slaapt en haar man alleen laat in het ouderlijk bed. Zoiets kan niet natuurlijk. Dit is je kind teveel macht geven en hem laten beslissen wààr jij de nacht doorbrengt. Die beslissing hoort jou toe, niet je kind! De enige reden om dit te doen is als je kind zwaar ziek is of echt angstig. Maar in alle andere gevallen is dit totaal uit den boze. De nacht er is om te slapen.

Wees vooral duidelijk tegenover je kind. Verander niet steeds de rituelen. Zorg dat je vooral voor het slapengaan een duidelijk vast bedritueel hebt, waar jij en je kind zich aan houden. Geef hem extra knuffels om de hele nacht door te komen, maar weiger elke speciale behandeling na bedtijd.

Komt je kind toch uit bed, wees dan zo kort en zakelijk mogelijk. Dit zal misschien je hart verscheuren gedurende een nacht of twee, maar je zal zo gelukkig zijn als je weer je nachtrust teruggevonden hebt. Even doorbijten dus! Komt je kind uit bed terwijl je naar de televisie kijkt, kijk dan verder, geef geen aandacht aan je kind, vraag het niet waarom het uit zijn bed gekomen is, vraag niet wat het nodig heeft. Doe gewoon verder met waar je mee bezig was en stuur je kind droogjes terug naar z'n kamer. Je kind zal denken : “Pff, niets plezant aan. Ze bekijken me niet eens!” Nog eens: de uitzondering hierop is als je kind angstig of ziek is. Dan heeft het andere behoeftes die eerst moeten ingevuld worden.

Op die manier ontzeg je je kind de beloning die het vroeger kreeg door uit zijn bed te komen, namelijk jouw onverdeelde aandacht, ook was die soms negatief (roepen is ook aandacht geven, en voor het kind nog beter dan helemaal geen aandacht!). Geef je hem aandacht dan stimuleer je hem de volgende keer opnieuw uit zijn bed te komen!

Bekijk hier de praktische VIDEOREEKS OVER OPVOEDEN waarin al deze en vele andere problemen concreet worden aangepakt. Zo weet je meteen wat je moet doen! 

Onthoud deze regel: elk gedrag waarvan je niet wenst dat het zich herhaalt moet je negeren, en het gedrag dat je wenst moet je belonen en stimuleren.

Het feit van je kind geen aandacht te geven als het weent 's nachts geldt niet voor babies en ook niet als je kleuter een nachtmerrie heeft gehad, werkelijk bang is of ziek is. Babies mag je niet laten wenen, die hebben jouw voortdurende aandacht en bescherming nodig om een veilig gevoel aan te kweken. 

Laat je niet de les spellen door je kroost. Je zorgt er al de hele dag voor, en 's avonds moeten zij slapen en moet jij kunnen bijtanken en ook slapen. Wat 's nachts belangrijk is voor je kind is dat het zich veilig voelt. Check even of alles veilig is en als dat zo is, breng je kind steevast en systematisch opnieuw naar bed, zonder uitleg (uitleg is ook aandacht geven) en ga terug naar jouw eigen bezigheden of jouw eigen kamer.

Een paar nachtjes volhouden tot je peuter doorheeft dat hij toch geen extra aandacht krijgt 's nachts, en het hele gezin zal weer rustig kunnen slapen!

Je kan hier meer over lezen in het boek 'Choco en Mayonaise', dat alle onderwerpen van opvoeding behandelt (niet kunnen slapen, zakgeld, huiswerk, ruzies, aandacht trekken, opvoeden zonder je moe te maken, grenzen stellen, enz.)

Bekijk hier de VIDEOREEKS OVER OPVOEDEN die bol staat van praktische, meteen toepasbare adviezen.

Wil je graag een persoonlijke begeleiding om opnieuw harmonie te creëren bij jou thuis? Ik stel jou twee trajecten voor waaruit je kunt kiezen.Tijdens dit traject gaan we samen jouw specifieke situatie bekijken, en zal ik jou een op maat gemaakte oplossing voorstellen om meteen uit je impasse te geraken en ervoor te zorgen dat je kinderen naar je luisteren en je respecteren, eindelijk! Je zult weer snel meester worden van de situatie en wanhoop zal plaats maken voor plezier en genieten met je kinderen. Meer info? Klik op onderstaande knop:

TRAJECT OPVOEDING

← Terug naar overzicht


Ik wil je heel graag bedanken voor wat je ook allemaal schrijft in je artikels en blogs. Ik heb er zoveel aan. Krijg er zoveel inzichten van. Ik bestudeer het echt, besteed er veel tijd aan, maak aantekeningen, laat het tot me doordringen en pas het toe. Dank je wel! - Joke
Dank je wel voor jouw artikels. Ik snap t helemaal! Fijn dat jij het gevoel dat ik zo goed ken en mee worstel woorden hebt gegeven. - Tineke
Bedankt voor het inzicht dat je zelf overtuigd moet zijn dat je een "volledige" partner verdient. Ik ben net verlaten, na heel veel jaren huwelijk, en veel opofferingen, door een man die mij als zijn minnares beschouwde binnen zijn huwelijk. Al mijn vriendinnen waren me altijd maar aan het benijden (cadeautjes, reizen, zijn "prinses" in publiek overladen met complimentjes ...) maar er is niets benijdenswaardig aan als je partner die rol pertinent weigert en je daarna telkens probeert te paaien met materiële zaken. Met andere woorden : hij was er nooit wanneer ik hem nodig had ... Dankzij die paar zinnetjes op je website weet ik het nu zeker : het gaat hier over MIJ en over de manier waarin ik zélf in het leven sta ! - V.
Gratis e-boek over enthousiasme

Vul je naam en e-mail in en het is meteen van jou!
Schrijf in!